Angstzweet at the Red Devils

Vrijdagavond 21 augustus 2010 de petoet vereniging vertrekt zuidwaarts richting belgie, om te kaarten te vloeken en iedereen allerlei enge ziektes toe te wensen.Aangezien ik "neukfout"de bob was en weleens in een echte kroeg wilde
kaarten reed ik naar kalmthout(B).

Eemaal aangekomen was het respect groot voor de mannen in lederen vestjes met
een grote opdruk "RED DEVILS" ja geloof het of niet maar we waren in een motorclub beland. Daar waar de dove zich een natte streep van angtzweet in zijn broek vertegenwoordigde, speelde de rest van de groep op het makkie an een
een heerlijk potje petoet.

Tijdens het kaarten hoor we opeens en doffe knal, jawel de deur sloeg dicht. De
stoomboot dacht bij zichzelf als ze van mijn sterretje maar geen rondje maken, maar de mannen waren echter alleen geinterresseerd in motoren. Na 2 keer hetzelfde bandje gehoord te hebben kregen we een dejavu dat konden we ergens van, en waarvan? Uiteraard uit "cafe de marina bar" beter bekent als "ballentent". Na heel de avond
geen soort van een kaart te hebben gehad, besloten de dames dat ze naar een andere kroeg wilde, en niet zomaar een kroeg ze hadden heimwee en wilde terug naar ome Ton die we in een eerder avontuur hadden ontmoet in cafe de
hazelaar.

Tot onze verbazing was ome Ton niet aanwezig waarop we de flessen bier en een spa rood leegzopen en gelijk door gingen naar een cafe een stukje verderop. Bij binnenkomst was het gelijk duidelijk Ton bezette samen met zijn enorme pens een groot gedeelte van de kroeg. Al snel stelde Ome ton ons teleur door niet mee te kaarten hij hield zich druk bezig met biljarten, ook een echte liefhebbende sport van "de dove".

Persoonslijk vind ik het een nichtensport. Na een avond van alles te hebben gezien,elkaar verrot hebben gescholden en en 24 liter spa rood te
hebben gedronken was het weer goed geweest.

Dan sluit ik nu af met wederom wijze woorden let wel op
hier heb je echt niets aan ik spreek uit ervaring, Canere surdo !

De slag om Yerseke in Café de Sportvisser

De petoetvereniging heeft er weer een mijlpaal bij: het Zeeuwse land diende als ondergrond voor een stevig potje kaarten. Garnalen, Oesters, Mosseltjes in de verzamelnaam Fruits de Mer genoemd kenmerkt zich in de volksmond als Zeelands Roem. Interesseert deze cultuur ons iets? Nou nee, ok ok met een kleine kanttekening bij een “mosseltje”.



Zijn je met Ad mee geweest? Nee, geen sportvissen maar sportkaarten! Ik breek me bijna letterlijk het hoofd over allerlei vraagstukken. Het eerste vraagstuk betreft het woord “sportvissen”, is slepen met netten sportvissen? Krijg herpes dacht het niet. Sportkaarten is het tweede vraagstuk, waarom bestaat dit woord niet? Hyven, Twitter en bijvoorbeeld Zeilmeisje hebben allen de eeuwige roem gekregen door de opname in de dikke van Dale. Hoe durven ze? Hyven laten we eerlijk zijn, facking gay! Twitter kom op zeg val kapot ! Zeilmeisje? [betekenis: meisje dat zeilt. zie ook zeilen; (jonge)vrouw] Laura, het vet achter je hartklep !



Dan nu de kaartavond. Weggestopt in een duister hoekje vlogen de kaarten de tafel over. Het gebulk van “het oog” was in geheel Zeeland te horen, evenals de drie liter tuf die naast zijn stoel gedeponeerd was. Ondergetekende had een slechte kaartavond, het liep voor geen meter. Rainbow, rainbow, en rainbow was het vaste patroon dat mijn netvlies moest verwerken. Ook de Dove maakte een zeldzame 10 euro fout, die de neukfout uiteindelijk met een grote grijns zijn kant opschoof. Met een totaal van 58,20 euro was het een bijzonder goede avond voor de “uitstappot”. Het aantal had zelfs meer kunnen zijn, als onze kaartavond niet onderbroken werd door de meneer met de hondenvoer naam en zijn slechte kaarttrucs. Born to be wild zullen we maar zeggen...



Neukfout krijg herpes !



Het oog voelde zich beduidend lekkerder in een peugeot.

Bitterballen in 't VEER

Wederom vertrokken de mannen vol goede moed om, zoals we allen hoopten, ieder zijn zakken te vullen. Na een kleine afleidingsmanoevre kwamen we aan bij 't Gastelsveer. De eerste indruk gaf ons weinig hoop op een goede keuze maar zoals al vaker is gebleken tijdens onze conquests, niet alles is wat het lijkt!




De rode bolide lieten we achter om het onbekende binnen te treden, altijd spannend. Al snel bleek het ook hier weer oude jongens krentenbrood. De kaarten vlogen snel over tafel en voor zover ik me kan herinneren waren er ook hier weer geen echte winnaars of verliezers. Als je dit goed bekijkt is dit natuurlijk niet helemaal waar, er waren eigenlijk 3 verliezers omdat de 4e man weer in die auto stapte in Steenbergen! Nee, zonder deze 4e man zouden we deze strijd niet langer kunnen voortzetten.



Na het hopeloos lang wachten op de 1e petoet even een portie bitterballen besteld, die gleden lekker naar binnen. Maar jullie kennen het gezegde: "Als er 1 schaap over de dam is....." En zo ook hier, de eerste petoet viel en er volgden nog vele meer. Gelukkig, we konden elkaar weer afzeiken. Ook het vertrouwen wat jullie onvermoeid in "het Oog" hadden werd niet beschaamd. Altijd zat hij daar weer met die hogere troef achter iemand zijn pik!



Ook Liselore (of zoiets) de barvrouw was weer geweldig met haar Marlies Dekkers van de plaatselijke markt. Verzorging was goed. Enige minpuntje was misschien die wazige gierlucht die af en toe binnen waaide, of werd deze veroorzaakt door een van onze mede-petoeters??

Ter afsluiting nog even een beroemd gezegde onder ons:

"Pecunia non olet"