The Ring on Fire

Het begon lekker: de Neukfout werd bij binnenkomst een prachtig cadeau overhandigd door de dove, welke de wanstaltige geur komende uit zijn klep tot wel 12 uur zou verdrijven.

Na een paar potjes kaarten werd er eten besteld bij de plaatselijke cafetaria, het gezegde je bent wat je eet is hierbij een feit, zoals zovelen gezegdes feitelijke waarheden betreffen. De Neukfout trapte af met een pizza Margherita, lekker safe en saai evenals zijn kutleven. Hierna was de dove aan de beurt met een pizza salami, evenals de Neukfout saai, een enkel plakje salami kleurde het tafereel op. De stoomboot ging voor een gevarieerdere keus, een durum met afgekeurd tiefusvlees, welke je beter alleen kan eten wanneer je een stuk in je kloten hebt of het leven beu bent.

Ten slotte bestelde het oog een pizza antalya speciaal, enkele ingrediënten hiervan waren spicy kipfilet, kip tandoori. Al na 1 hapje brak het zweet hem uit en wilde hij aan de ruilhandel beginnen, dit omdat hij aanvoelde dat het twee keer ging branden, zowel bij de mond als bij de anus. Nou die anus heeft gebrand want niemand wilde uiteraard ruilen met de rectaal brandende shit.

Bij de Neukfout is de vorige keer de opmerking gemaakt dat hij wegens de wanstaltige lucht uit zijn bakkes zijn klep moet houden, helaas lijkt hij even doof als de dove omdat hij dacht een debiele klep op z'n hasses te zetten.

 

Bovenstaande foto verwijst naar de eerdere vermelding van de brandende aars, op de desbetreffende foto ziet het ernaar uit dat de endeldarm van het oog zeer snel werkt en hij hier al last heeft van de tweede branding.

 

And it Burns Burns Burn The Ring on Fire



De Reünie - 7 jaar en 9 maanden verder

Donderdagavond, 29 november 2018, een dag die de geschiedenis veranderde. De vereniging had haar reünie. Locatie het hol van de Beer. Lezers zullen denken: wie of wat is de Beer? Nou beste lezers, dit is de neukfout, deze bijnaam heeft hij de afgelopen jaren eervol ontvangen.

Om jullie een beeld te geven, hierbij de definitie van de Beer: Een graag geziene man: gespierd, atletisch, geil als boter, en vooral voorzien van een volle haardos en een strakke onderkin.

Voordat we jullie inzicht geven over de verlopen avond eerst even wat belangrijke informatie, want ook het dagelijks bestuur heeft door de jaren heen niet stilgestaan.

Het Oog: onze preses heeft inmiddels zijn voortplantingstaak voltooid, gelukkig heeft dit goed uitgepakt daar het kind de genen van de moeder heeft. Mogelijk is dit de toekomstige preses. Met de nadruk op toekomstige, dit kan sneller zijn dan wij denken: de huidige preses twijfelt namelijk enkel nog over de kleur van het touw.

De Dove: onze fiscus, inmiddels woonachtend in het pittoreske Flipland. Een klein dorp in Zeeland waar als je je portomonnee per ongeluk laat vallen en bukt, je gelijk een sterk geaderde penis in je reet hebt zitten. En als je denkt dat omstanders je zullen helpen, dan heb je het goed mis. Ook zij staan in de rij om hun penis in je reet te schuiven. Gelukkig zijn ze wel erg behulpzaam daar, met wat extra duwwerk tegen de bips van de gever zal hun penis nog dieper je endeldarm bereiken.

De Neukfout: tsja, waar begin je? Laten we het voor de jonge lezers netjes houden. Laten we gelijk een rectificatie plaatsen over de definitie van de Beer. Lees: “volle haardos en strakke onderkin”. Beste lezers, het tegenovergestelde is waar. Schitteringen van zijn schedel zijn zichtbaar en zijn onderkin heeft inmiddels gezelschap van meerdere metgezellen.

De Stoomboot: combineer Arnie met George Clooney en je krijgt de Stoomboot. Deze mutatie is steeds verder onderweg naar perfectie.

Tijd voor de kaartavond. De start was rond 18:30. Nadat drie bestuursleden bij de surinamert hadden gegeten en bij de Dove onderwijl de laatste in lijn zijn zaad in zijn enkeldarm had gespoten kon er worden gestart met kaarten. Nou nog niet helemaal, eerst moest er een mooie zender worden opgezet.   Opmerkelijk genoeg wist de Neukfout niet dat hij de erotiekzenders tot zijn beschikking had, er valt te twijfelen of hij dit niet wist. Geloofwaardiger is dat hij de code van zijn kinderslot niet wist, gelukkig bood de preses uitkomst.

Na wat gezoek en gemor werd besloten de zender te pakken waar de pruim het beste in beeld was. Ook werd duidelijk dat de Dove niet van siliconen hield, alle pornosterren bij naam kon, en zelfs van een de woonplaats wist. Ook een extra vingertje in de Arie en daarna snuffelen aan je vinger kwam voorbij. Zo, de asbak zat inmiddels half vol. Er kon worden gestart, nadat ieder een tientje in de spaarpot had gestopt. Waar gaat dit geld heen? Een nieuwe trip? Of toch een onderkin-correctie a 500 euro in Belgie. We gaan het zien.

Het kaarten was gezellig te noemen met her en der een aardig potje, weinig opmerkelijke gebeurtenissen. Ouderwets elkaar afzeiken, en herinneringen werden opgehaald. De grootste pot was 50+ die de Dove greep, bijna volledig gesponsord door de Neukfout. Mooi om te zien hoe de Dove genoot van deze pot en hoe de Neukfout baalde.


Op de vraag of er nog getrokken ging worden werd negatief geantwoord door allen. Welterusten.

De neukfout speelt Hints

Wederom een nieuwe introducé die op stap ging met petoetvereniging “Dan zijn we d’r ver denk”. Dit keer betrof het een jongen die leeft volgens de leer van “Wie de poes niet scheert, is de likbeurt niet waerd”. Jawel, het betrof een befkoning die luistert naar de naam Tommy. Mmmmmmp (bijv.nw. / bijw.) betekenis; “een geluidsproductie die ontstaat nadat het scrotum van een levend wezen, na vacuüm vastgezogen te hebben gezeten in een mond, los floept”



De trip ging dit maal wederom naar Essen, op aanraden van een college van het Oog gingen we op zoek naar een café waar we de naam niet van wisten. Maar aangezien ons Oog een geheugen van een olifant heeft, bereikten we uiteindelijk wel onze bestemming. Het Cafe droeg de naam “De Arabieren”, laten we eerlijk zijn de naam klinkt al kut. En zo geschiedde, balen tent! Kut muziek, te kleine tafel, al rap warme Jupiler, geld richting de introducé, en zitten tegenover de Neukfout.

Na ongeveer een uurtje vonden we het welletjes, en besloten we weg te gaan richting een ander café. Uiteindelijk kwamen we terecht in een voor ons niet vreemd café, namelijk “Onder den Toren”. Dit bleek wederom een uitstekende keuze, Julia vond het ook prachtig dat wij er weer waren. Het was een avond waarbij er regelmatig grote potten ontstonden, en verschillende (troef) petoeten. Uiteindelijk bleef de totale spaarpot staan op een record bedrag van 72 euro! Tommy, we zullen een souvenirtje voor je meenemen jonge!

Het meest opmerkelijke van de avond was wel de Neukfout die met gebaren een wilde sex ochtend aan illustreerde. De beweging van de vingertopjes en het puntje van zijn tong, brachten ons allen in extase. Behalve bij het Oog deze reageerde met een aantal braakneigingen in de richting van de Neukfout. Voor aankomende week heb ik een kleine verrassing bij....deze is te zien in het volgende verslag.

De Raddraaiers in Poortvliet

Zo!! Eindelijk was het weer zover vrijdag 14 januari de vereniging en vriend van de vereniging el torro gingen er op uit, met neufout achter het stuur op naar een nieuw petoet avontuur!! Het gewicht was verdeeld, El torro op een aanhangwagentje en de rest in de auto.



Deze keer vertrokken we richting zeeland we kwamen terecht bij cafe 't centrum gelegen te poortvliet. Bij binnenkomst vielen de muilen wagenwijd open je had er een pracht van een barjuffrouw genaamd Iris.





Je had er een magic circle gokautomaat, en de dove begon gelijk aan een fleske jupiler. Nadat de contiburtie was betaald en het bier was besteld vlogen ook de kaarten weer over tafel, de dove won wederom
het rondje blind(de hond).Bij het oog en el torro ging het niet alleen om wie het meeste won maar ook wie als eerst zijn flesje bier op had, er werd dan ook weer aardig bier gedronken.



Het was een avond vol verrassingen het gebulk van het oog klonk wederom galmend door de kroeg. de dove dacht ons nog te imponeren met vrouwelijk contact, even
dachten we voorgoed van hem af te zijn maar die illusie ging snel voorbij toen de man met de lange jas binnentrad. Het was weer een leuke avond met de dames op pad, het oog spande de kroon door buitensporig alcohol gebruik en zich te gedragen of hij op stal stond. Al bij al weer een geslaagde avond in poortvliet.



Damnum appellandum est cum mala fama lucrum

De vereniging gaat op stap buiten de Eurozone !

Zoals de titel al aangeeft gaan wij op stap, en wel in de vorm van een weekendje weg. Vier man sterk gaan wij onze hobby uitoefenen in Stockholm Zweden. De tickets zijn inmiddels geboekt alsmede ons hotel, het zal nog een hele strijd gaan worden wie bij wie op de kamer gaat liggen (2x tweepersoonskamer)



Ondergetekende heeft voor alle 3 de andere leden een vrees. Laten ik dit betoog beginnen met onze preses....

De preses
Stelt u zich eens voor, je ligt daar lekker te slapen. En plots voel je je eigen niet op je gemak, er is iets dat onder de noemer van "angstaanjagend" en "doortastend" valt. Je opent je open en je kijkt met beide ogen naar een "OOG" dat jou in je welverdiende slaap onderzoekt. Vergelijk het met een leeuw die een gewonde zebra op het oog heeft, om te kort zijn: kansloos voor de zebra. In dit geval bent u de zebra. Stelt u zich voor....

De Dove
In het geval van de Dove is het niet zozeer de angst die mijn inboezemt, maar meer het feit dat ik vrees voor een beautycase vol met zalfjes, anti-bacteriële lactacyd wasemulsie, creme spoeling, 5 kilometer flosdraad, en de bijbel ten behoeve van de Zeeuwse Mannendag. Ofwel, ik heb weinig zin om 2,5 uur te wachten tot ik kan douche.

De neukfout
Dit is eigenlijk een beetje overbodig, dit spreekt voorzich. Maar ok vooruit dan. Ons algemeen lid is niet vies van een smerige grap. Het risico bestaat dat na het weekendje Stockholm het internet vol staat met foto's van jezelf met een lul(letje) in je gezicht, of een bruine keutel die heetgebakerd op je voorhuid ligt te smeulen. En wat te denken van een urine/poep geur omdat ie zijn nest heeft volgepist/gekakt.

Fans, bewonderaars, en haters, na onze uitstap zullen wij de foto's plaatsen.

Disco inferno in cafe t' Gildenhuys

De vereniging ging weer op pad, dit keer niet op een vrijdag maar op een zaterdag. Rond de klok van half acht startte de motor van de alom gevreesde gouden Peugeot. De trip ging wederom richting onze zuiderburen, wij zijn het er namelijk anoniem over eens dat de gezelligste cafés zich toch wel in België bevinden. Met een omweg kwamen wij terecht in Kalmthout, wij werden hier, bij uitstappen, direct geconfronteerd met twee Belgische schone die moesten plassen. Haastig op zoek naar een geschikte boom renden zij heen en weer, onderwijl keek ik naar het Oog. In zijn blik zag ik zijn gedachten “ik wil hun kleren van het lijf scheuren, terwijl mijn lid fier omhoog staat met een overduidelijke zichtbare kloppende aorta over de gehele lengte van mijn lid, terwijl de twee Belgische schone hun gouden sap over mijn mond drapperen”



Het eerste café werd café de Markt in Kalmthout. De Neukfout besloot hier even te gaan flipperen, ik moet zeggen dat ik enorm genoot van de trotse blik van hem toen hij zei “ik heb nu al een nieuw record op de flipperkast gezet”. Even later werd duidelijk dat een enorme nerd met zijn score aan de haal ging, de Neukfout had namelijk nog een bal over maar de nerd gooide zonder moeite zijn eurootje in de kast, waardoor de score van de Neukfout richting de nerd ging.



Wat een kut tent zeg ongelooflijk, na ongeveer twintig minuten kaarten besloten we om weg te gaan en wel richting Essen. We kwamen aan in ‘t Gildenhuys te Essen, maar nee dit was niet zomaar een café maar een praat-dans café. Hier konden we tenminste op het gemakje kaarten.



Nadat de Neukfout een curryworst had besteld ging het los. Deze avond vielen er twee mooie petoeten. De Neukfout had een petoet met vier vrouwen, en de Dove petoet met vier boeren. Het Oog begreep er niks meer van en zijn gedachte van het gouden sap sijpelend langs zijn mondhoeken veranderde in een gedachte waarbij waarschijnlijk de Dove het moest ontgelden.



Al met al was het een geslaagde avond waarbij, mocht het een bekerwedstrijd zijn geweest, de beker overduidelijk naar het Oog ging. Gefeliciteerd jonge! Op de terugweg hebben het Oog, de Neukfout en de Dove, om het op z’n doofs gezegd Koos nog een plaatselijk regenbui geschonken.

Een heftige trip bij café de Kwip

Het was een avond waarop, naar later bleek, ruim 80mm regen viel. Dit is wat we normaal gesproken over een maand verspreid te verduren krijgen. Onderweg zagen we doorweekte boeren noodgreppeltjes graven op hun land, de brandweer pompte ondergelopen kelders leeg. Een perfecte avond dus om moeders de vrouw alleen op de bank achter te laten en met de vereniging op pad te gaan.



Voor de 2e keer sinds het haar bestaan, was er een introducé die de vereniging verwelkomde. Dit keer was het de pleejer die er voor zorgde dat de meeste leden met minder naar huis gingen dan waar ze mee gekomen waren. De preses bracht ons naar het mooie etablissiment van Miranda. Normaal gesproken heeft het oog dan een chagarijnig humeur omdat dit betekent dat er niet gedronken kon worden. Dit keer deerde het hem niet, hij moest immers nog steeds bijkomen van de vorige 2 uitjes met de vereniging.



Voordat we bij Miranda aankwamen stond er eigenlijk een andere kroeg op het programma, café de Bakkerij in Zevenbergen. Omdat hier uitgerekend deze avond de plaatselijke blokfluitvereniging een live-concert gaf zijn we snel verder gereden, de groupies achter ons latend. Onze introducé was tevens navigator maar hier zakte hij al door de mand, "hij wist het ook allemaal niet meer".



Tussen de regendruppels door zagen we daar Café de Kwip verschijnen. "Het café voor jong en oud" als we het visitekaartje moeten geloven. Waarschijnlijk wordt dit café normaal gesproken bezocht door de blokfluitfreaks, een andere reden voor de stilte in de kroeg kan ik niet bedenken. Dit mocht de pret niet drukken, de zorgen van Miranda waren meer dan goed. Ook de muziek was behoorlijk wat de vereniging adoreert.



Over het kaarten van deze avond kan ik kort zijn, de dove en onze introducé hebben de grootste winst meegenomen. De neukfout had dit al snel door en zorgde ervoor dat hij zijn winstkansen spreidde door de steenpuist op de gokkast te strelen. Niet zonder succes overigens, hier werd meer mee verdiend dan met het kaarten.



De Dove moet tegenwoordig op zaterdag helder zijn dus er werd besloten dat hij naar huis zou rijden. De preses weet er niet veel meer van maar volgens mij zijn we nog ergens anders naar binnen gegaan. Nadat iedereen wist hoe er gereden moest worden en we dus uiteindelijk 40 km om zijn gereden. Wat een ballentent was dit zeg. Zelfs de tafelpoten waren van armoede weggelopen. Champignon was ook nergens te bekennen. De gustibus non est disputandum, maar dit was echt helemaal niks. Kortom, een tegenvaller.





Op naar de volgende conquest. En ook dan weer: "Quid vesper ferat, incertum est"